Twój czas jest ograniczony, więc nie marnuj go na życie kogoś innego.

– Steve Jobs

Wszyscy chcemy znaleźć swoje przeznaczenie; ale skąd mamy wiedzieć, kiedy zboczyliśmy z prawdziwej ścieżki, na której powinniśmy podążać? Każdy z nas rodzi się z własnymi talentami, darami i mocnymi stronami — wyjątkowymi energiami, które potrzebują ujścia. To, co jest dobre dla jednej osoby, nie będzie dobre dla innych. Skąd więc mamy wiedzieć, czy zgubiliśmy drogę?

Cóż, są pewne znaki ostrzegawcze. Oto 8 z nich.

1. Jesteś holikiem.

Czy za dużo pijesz, za dużo jesz, może nawet za dużo trenujesz lub pracujesz za dużo? Kiedy nasze życie nie jest w równowadze, skręcają w stronę naszej największej słabości. Jeśli robisz coś w nadmiarze, to wiesz, że nie jesteś na dobrej drodze.Reklama

Bycie pracoholikiem jest dla większości z nas świetną wymówką; możemy sobie powiedzieć, że gdzieś zmierzamy, ale w rzeczywistości jesteśmy zbyt zajęci, by zauważyć prawdziwe problemy. To pewny znak, że zakopaliśmy się w rzeczach, które wydają się ważne, aby ukryć się przed tym, co naprawdę jest.

2. Wszystko idzie nie tak.

To dziwna rzecz w życiu, ale kiedy zmierzasz we właściwym kierunku, zawsze masz wewnętrzny trop. Wszystko płynie. Życie wydaje się takie proste.

Ale zejdź ze ścieżki, a nawet małe rzeczy pójdą źle; upuszczasz telefon w ozdobnej fontannie; światła stopu zawsze zmieniają kolor na czerwony; dostajesz bilety parkingowe.

Czy to tylko jedna rzecz po drugiej? Może życie nie chce cię dopaść.

Być może życie próbuje cię ostrzec.Reklama

3. Zawsze chorujesz.

Nasze ciało jest przedłużeniem naszych myśli, zwłaszcza podświadomych. Jeśli cały czas chorujesz, twoje najgłębsze ja próbuje ci powiedzieć, że zgubiłeś drogę. To jeden z ostatnich znaków, więc spróbuj uchwycić swoje myśli i uczucia, zanim dotrą do twoich fizycznych komórek.

4. Twój dom jest zbyt schludny.

A może po prostu zbyt zagracony. Tak czy inaczej nie ma równowagi; wygląda kompulsywnie schludnie lub jak poranek po orgii w akademiku. Ekstrema to bardzo zły znak. Rozejrzyj się. Co mówi ci twoje mieszkanie?

5. Nie chcesz o tym myśleć.

Ponieważ możesz nie lubić odpowiedzi, które wymyślisz. Czy jesteś we właściwej pracy? Czy powinieneś opuścić obecny związek, ponieważ nie jest to tak satysfakcjonujące? Jeśli nałogowo unikasz takich pytań, ponieważ sprawiają, że czujesz się niekomfortowo, prawdopodobnie zboczyłeś z właściwej drogi. Najczęściej boimy się odpowiedzi, ponieważ mogą one doprowadzić nas do trudnych wyborów, których nie chcemy dokonywać. Dlaczego? To szósty znak.

6. Boisz się bać.

Boisz się zakończyć obecny związek, ponieważ myślisz, że może nie być nic lepszego – nawet jeśli ten jest dość zwyczajny; nie zostawisz swojej ślepej pracy, by gonić swoje marzenie, ponieważ boisz się porażki. Zmiana wymaga prawdziwej odwagi.

Wszyscy boimy się zmian, niepewności. Co jeśli nasz wewnętrzny głos prosi nas, abyśmy wywrócili całe życie do góry nogami? Nie chcemy słuchać. Staramy się być tak zajęci, jak to tylko możliwe, więc nigdy nie mamy czasu sami, kiedy być może będziemy musieli słuchać tego, co mówi nam nasz duch.Reklama

7. Czujesz się komfortowo.

Strefy komfortu nie zawsze są przyjemnymi miejscami; oni są po prostu rodzina. Twoja strefa komfortu może być pracą, która płaci rachunki, aby utrzymać cię w życiu, którego nienawidzisz; może to być związek, który prowadzi donikąd, ale jest zbyt bezpieczny, aby go opuścić; może to być fizyczne miejsce, rodzinne miasto, którego nie opuścisz z powodu rodziny i przyjaciół, chociaż twoje marzenia nigdy się nie spełnią, jeśli zostaniesz.

Jedyna różnica między koleiną a grobem to głębokość. Jeśli nigdy nie czujesz się nieswojo, to nie jest dobry znak. Życie jest podróżą, a nie celem.

8. Boisz się odpuścić.

Odpuszczanie jest najtrudniejszą częścią posuwania się naprzód. Pąkle trzymają się tego, co bezpieczne i gardzą prądem; ale nigdy nie wybierają, gdzie skończą.

Przeszłość dostarcza nam wymówek dla porażki, więc zawsze istnieje silna zachęta do trzymania się. Może to również oznaczać, że będziesz musiał komuś wybaczyć, aby odpuścić, być może nawet wybaczyć komuś, kto nie zasługuje na przebaczenie. Ale rób to dla siebie, nie dla nich.

Więc jeśli zgubiłeś drogę, jak znaleźć drogę powrotną? Reklama

Najważniejszą rzeczą nie jest robić, ale słuchający.

Poświęć trochę czasu, aby posłuchać siebie. Zamknij bałagan. Najlepszym przewodnikiem, jakiego masz, jest to, co jest w tobie. Jeśli masz w brzuchu uczucie, że zgubiłeś drogę, posłuchaj tego. Nie ma znaczenia, czy to, co ci mówi, wydaje się nielogiczne, czy też inni ludzie się temu sprzeciwią. To jest twoje życie i tylko ty wiesz, czy nim żyjesz.

Posłuchaj wewnętrznego głosu, tego dokuczliwego uczucia w jelitach, które mówi ci, że jesteś na złej ścieżce. A kiedy to do ciebie przemawia, nie oceniaj, nie mów, że to niemożliwe, nie mów, że moja rodzina nigdy mi na to nie pozwoli – po prostu bądź ciekaw, co tam jest.

Jak mówi Steve Job, czas jest ograniczony. To jedyna rzecz, która nie docenia z biegiem czasu, jedyna rzecz, której nikt nie robi więcej. Nie masz czasu na wędrówkę do lasu. Jeśli masz którykolwiek z tych znaków, czas sprawdzić sam.

A jeśli oznacza to wybranie mniej uczęszczanej ścieżki, zrób to. Być może to jest to, co życie próbuje ci w końcu nakazać.Reklama

Wyróżnione zdjęcie kredytowe: Agencja Autostrad za pośrednictwem Wikipedii