5 RODZAJÓW STYLÓW PRZYWÓDZTWA (I KTÓRY JEST DLA CIEBIE NAJLEPSZY)

Budowanie świetnych zespołów wymaga wielkich umiejętności przywódczych.

Najlepsi liderzy mają charakterystyczne style przywódcze i nie boją się podejmować trudnych decyzji. Poprawiają kurs, gdy zdarzają się błędy, zarządzają ego członków zespołu i wyznaczają standardy wydajności, które są stale spełniane i ulepszane.

Przy populacji liczącej ponad 327 milionów ludzi w dzisiejszym świecie istnieją dosłownie dziesiątki stylów przywództwa. W tym artykule opowiem o najczęstszych rodzajach przywództwa i o tym, jak możesz określić, który jest dla Ciebie najlepszy.

5 rodzajów stylów przywództwa

Skoncentruję się na 5 typowych stylach, z którymi spotkałem się w swojej karierze: demokratyczna, autokratyczna, transformacyjna, transakcyjna i przywództwo laissez-faire .

Styl demokratyczny

Styl demokratyczny poszukuje współpracy i konsensusu. Członkowie zespołu są częścią procesów decyzyjnych i przepływów komunikacji w górę, w dół iw poprzek schematu organizacyjnego.

Styl demokratyczny polega na współpracy. Autor i mówca motywacyjny Simon Sinek jest przykładem lidera, który wydaje się mieć demokratyczny styl przywództwa.

Styl autokratyczny

Z kolei styl autokratyczny skupia preferencje, wygodę i kierunek lidera organizacji. W wielu przypadkach lider podejmuje decyzje bez zabiegania o zgodę lub wkładu ze strony swojego zespołu.Reklama

Styl autokratyczny nie zawsze jest odpowiedni we wszystkich sytuacjach, ale może być szczególnie przydatny w niektórych zawodach, takich jak służba wojskowa, a także w niektórych przypadkach, na przykład w czasach kryzysu. Mówiono, że Steve Jobs miał autokratyczny styl przywództwa.

Podczas gdy styl demokratyczny szuka konsensusu, styl autokratyczny jest mniej zainteresowany konsensusem, a bardziej przestrzeganiem nakazów. Ten ostatni doradza, co należy zrobić i oczekuje ścisłego przestrzegania poleceń.

Styl transformacyjny

Liderzy transformacji napędzają zmiany. Są albo wprowadzani do organizacji, aby zmienić sytuację, przywrócić rentowność lub poprawić kulturę.

Alternatywnie, liderzy transformacji mogą mieć wizję tego, czego klienci, interesariusze lub wyborcy mogą potrzebować w przyszłości i pracować nad osiągnięciem tych celów. Są agentami zmiany, którzy koncentrują się na przyszłości.

Przykładami lidera transformacji są Oprah i Robert C. Smith, miliarder zarządzający funduszem hedgingowym, który zaoferował spłatę zadłużenia pożyczki studenckiej całej klasy absolwentów Morehouse College w 2019 roku.

Styl transakcyjny

Liderzy transakcyjni kontynuują pilny program. Martwią się o wykonanie zadania i zrobienie tego, co powiedzieli, że zrobią. Są mniej zainteresowani zmianą status quo, a bardziej koncentrują się na zapewnieniu, że ludzie wykonają określone zadanie, do którego zostali zatrudnieni.Reklama

Styl przywództwa transakcyjnego koncentruje się na planowaniu krótkoterminowym. Ten styl może stłumić kreatywność i zatrzymać pracowników w ich obecnych rolach.

Styl laissez-faire

Piątym powszechnym stylem przywództwa jest laissez-faire, w którym członkowie zespołu są zapraszani do pomocy w prowadzeniu organizacji.

W firmach o stylu przywództwa laissez-faire struktura zarządzania jest zwykle płaska, co oznacza, że brakuje jej hierarchii. W przypadku przywództwa laissez-faire członkowie zespołu mogą się zastanawiać, kto jest ostatecznym decydentem lub mogą narzekać na brak przywództwa, co może przekładać się na brak kierunku.

Jaki styl przywództwa praktykujesz?

Możesz się wiele dowiedzieć o swoim stylu przywództwa poprzez obserwując twoją rodzinę pochodzenia i Twoje formacyjne doświadczenia zawodowe .

Niezależnie od tego, czy zdajesz sobie z tego sprawę, od urodzenia do czasu, gdy poszedłeś do szkoły, otrzymywałeś informacje o tym, jak prowadzić siebie i innych. Od sposobu, w jaki twoi rodzice i rodzeństwo wchodzili ze sobą w interakcje, po niewypowiedziane i mówione normy komunikacji, byłeś gąbką do uczenia się, czym jest przywództwo.

To samo dotyczy naszych formacyjnych doświadczeń zawodowych. Kiedy zaczynałem karierę w komunikacji, pracowałem w organizacji wyznaniowej, a następnie w związku zawodowym. Styl komunikacji różnił się w zależności od organizacji. Przywództwo wymagane do odniesienia sukcesu w każdej organizacji również było oddalone o wiele kilometrów. W luterańskich służbach socjalnych używaliśmy języka, na przykład wspierania ludzi w potrzebie. W związku zawodowym używaliśmy języka, takiego jak wspieranie kierownictwa robotników, gdy walczyli o to, czego potrzebowali.

Wiele osób w mediach było więcej niż zadowolonych z przyjęcia moich telefonów, kiedy pracowałem dla organizacji opartej na wierze, ale to samo nie było prawdą, kiedy pracowałem dla związku zawodowego. Dążenie do zainteresowania mediów, które było sprawiedliwe i zrównoważone, stało się trudniejsze, a moje podejście i styl zmieniły się z beztroskiego na bardziej bezpośredni w związku ze związkiem zawodowym.

Dopiero znacznie później w mojej karierze zdawałem sobie sprawę z wpływu, jaki te doświadczenia wywarły na to, jak myślałem o swoim przywództwie.Reklama

Z moich wczesnych doświadczeń wynikało, że członkowie zespołu często prowadzili ze sobą bezpośrednie, zuchwałe i trudne rozmowy. To była norma, nie wyjątek. Nauczyłam się rzucać wyzwania ludziom, odważnie wyrażać swoje pragnienia i preferencje oraz dawać twarde informacje zwrotne, ale nie brałam pod uwagę działań innych, które pasowały do mnie jako czarnej kobiety. Nie uwzględniłem uprzedzeń dotyczących płci i rasowych.

To, co działało dobrze dla moich białych męskich szefów, nie działało dobrze dla mnie jako Afroamerykanki. Ludzie odbierali moją bezpośredniość jako niegrzeczną i niewrażliwą. Chociaż musiałem być bardziej stanowczy w rozwijaniu programu organizacji, kiedy pracowałem, ten styl nie wróżył dobrze organizacjom sprawiedliwości społecznej opartym na wierze, które chciały wykorzystać miłość Chrystusa, by rzucić wyzwanie niesprawiedliwości.

Podczas gdy otrzymywałem informację zwrotną, że muszę rozwinąć więcej gravitas w miejscu pracy, kiedy pracowałem dla pracowników, kiedy pracowałem dla innych organizacji po związkach zawodowych, często mówiono mi, abym oddzwonił. To nauczyło mnie dwóch ważnych lekcji na temat przywództwa:

1. Kwestie kontekstowe

Twój styl przywództwa musi być dostosowany do każdego miejsca pracy, w którym pracujesz. Wyzwania i normy organizacji znacząco ukształtują Twój styl przywództwa.

2. Nie wszystkie style przywództwa są odpowiednie dla zespołów, którym przewodzisz

Kiedy pracowałem przy kampaniach politycznych, pracowaliśmy bez przerwy. Zaczęliśmy o świcie i pracowaliśmy do późnego wieczora. Nie mogłem oczekiwać takiego poziomu całodobowej pracy dla ludzi z przeciętnej organizacji non-profit. Nie tylko nie mogłem się tego spodziewać, ale w rzeczywistości było to niezdrowe. Mój zwyczaj ciągłego wstawania się o 4 rano do pracy był dla mnie głęboko niezdrowy i szkodliwy dla zespołów, którymi kierowałem.

Jako trener życia i uzdrowiciel duchowy Iyanla Vanzant powiedział:

Wiele się uczymy z tego, co widziane, odczuwane i udostępniane.

Wiadomość, którą wysyłałem do mojego zespołu, brzmiała: „Docenię Cię, jeśli będziesz pracować tak, jak ja pracuję, i jeśli odpowiesz na moje e-maile o 4 rano, 5 rano i 6 rano”. Zasadniczo mówiłem moim pracownikom, że Cię oczekuję podążać za moim procesem i praktyką.Reklama

Kiedy awansowałem i zacząłem zarządzać większą liczbą osób, kwestionowałem wszystko, co wydawało mi się, że wiem o przywództwie. To było trudne. To, co działało dla mnie w jednym profesjonalnym otoczeniu, nie działało w innych. To, co zadziałało w jednej fazie mojego życia, niekoniecznie przysłużyło mi się na późniejszych etapach.

Kiedy zacząłem zarządzać millenialsami, dowiedziałem się, że zaangażowani w pracę mają aktywne zainteresowania i pasje poza biurem. Nie byli skłonni porzucić życia i szczęścia dla pracy, niezależnie od tego, jak bardzo byłaby spełniona.

Droga naprzód

Aby być skutecznym liderem, musisz poznać siebie niesamowicie dobrze l. Musisz być samorefleksyjny, a także otwarty na informacje zwrotne.

Jak napisał w artykule inny współpracownik Lifehack, Mike Bundrantrant 10 podstawowych cech przywódczych, które czynią dobrego przywódcę :

Ci, którzy przewodzą, muszą rozumieć ludzką naturę i zaczynają od pełnego zrozumienia siebie… Znają swoje mocne strony i są w równym stopniu świadomi swoich słabości, a tym samym rozumieją potrzebę pracy zespołowej i dzielenia się odpowiedzialnością.

Sposobem na określenie swojego stylu przywództwa jest poznanie siebie i zwrócenie uwagi na informacje zwrotne, które otrzymujesz od innych. Pomyśl o lekcjach przywództwa, które były widziane, odczuwane i dzielone w twojej rodzinie pochodzenia. Następnie zastanów się, co jest dla Ciebie odpowiednie. Gdzie się przyciągasz i czego starasz się unikać w kontekście stylów przywództwa?

Jeśli naprawdę utkniesz, pomyśl o przeprowadzeniu oceny osobowości, aby rzucić światło na swoje wzorce pracy i preferencje.

Wreszcie ścieżka do określenia stylu przywództwa polega na: pomyśl nie tylko o tym, czego potrzebujesz lub co ceni Twoja firma, ale także o tym, czego potrzebuje Twój zespół . Dadzą ci wskazówki, co dla nich działa i musisz odpowiednio zareagować.Reklama

Przywództwo wymaga elastyczności i uważności. W przeciwieństwie do nierealistycznych wyobrażeń o przywództwie, bycie liderem to w mniejszym stopniu bycie obsługiwanym, a bardziej bycie w służbie.