Ponieważ wszystko na świecie, od naszego języka po nasze sieci LinkedIn, staje się coraz większe, bardziej złożone i porusza się szybciej, łatwo jest poczuć, że nie mamy już kontroli. Nasza ścieżka kariery, nasze relacje i nasza przyszłość są ofiarami okoliczności. Niezależnie od tego, czy kłaniamy się woli szefa, wypłaty, rodzica, czy profilu na Match.com, ważne jest, aby pamiętać, że jeśli chodzi o kierowanie naszym życiem, nadal jesteśmy za kółkiem.

To, jak postrzegamy siebie i otaczający nas świat, w dużej mierze kształtuje to, jak postrzega nas świat. Prawdziwe poznanie siebie może oznaczać różnicę między tworzeniem życia, którego pragniemy, a poddaniem się życiu, które prowadzimy. Uznanie, że jesteśmy najsilniejszym źródłem prawdziwych zmian w naszym życiu, jest wzmacniające, ale trzeba przyznać, że uświadamianie sobie, jak wiele z naszego życia jest w naszych rękach, jest przerażające.

Mój przyjaciel i kolega Dr. Dan Siegel , który jest również dyrektorem wykonawczym Instytut Mindsight i kliniczny profesor psychiatrii na UCLA, definiuje zdolność ludzi do rozumienia tego, co dzieje się w ich własnym umyśle i umysłach innych jako „ myślenie . Mindsight to metoda samozrozumienia, dzięki której ludzie mogą uzyskać wgląd i empatia badając działanie własnego umysłu. Ćwiczenie mindsightu pociąga za sobą otwartość, obserwację i obiektywizm, które mogą pomóc nam być świadomym naszych procesów umysłowych, nie dając się przez nie zmieść. W tym sensie pozwala nam zmienić i ukierunkować naszą przyszłość i stać się autorem własnej historii.

Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo lekcje z naszej przeszłości kształtują nasze obecne działania i reakcje. Mindsight pomaga nam zrozumieć, kim jesteśmy i jak postrzegamy świat, pozwalając nam zastanowić się nad naszą własną historią i uzyskać wgląd w to, jak ta historia wpływa na nasze postrzeganie i emocje. Tworząc coś, co Dan Siegel nazywa „spójna narracjanaszego życia, możemy zrozumieć, w jaki sposób nasza przeszłość podświadomie wpływa na naszą teraźniejszość i podejmować świadome decyzje dotyczące tego, jak chcemy prowadzić nasze życie.

Sytuacje, do których przystosowaliśmy się jako dzieci, mogą pozostawić nas ze starymi sposobami myślenia i zachowania, które ranią nas jako dorosłych. Ta uparta passa, którą stworzyliśmy jako dziecko, mogła wynikać z poczucia ciągłej kontroli przez surowe wychowanie, ale może stać się problematyczna w kontekście naszej kariery. Interakcja z naszym dzieckiem, która sprawia, że ​​odlatujemy z głębin, może mieć więcej wspólnego z naszym własnym doświadczeniem jako dziecka, a mniej z tym, jak naprawdę czujemy się wobec własnych dzieci. Kiedy emocje są szczególnie intensywne, niewłaściwie umiejscowione lub nie mają charakteru, może to być sygnałem ostrzegawczym, że zwiększona reakcja ma więcej wspólnego z naszą przeszłością niż z teraźniejszością. Mindsight może nam pomóc oddzielić te stare emocje od obecnych okoliczności.

Kiedy nie stosujemy mindsightu, ryzykujemy, że wpadniemy w nasze głowy i zaczniemy działać na destrukcyjnych myślach. Strumień brutalnych, nienawistnych i niepewnych myśli, z którymi wszyscy żyjemy, jest tym, czym psycholog i autor dr F.S. odnosi się doKrytyczny głos wewnętrzny. Krytyczny Głos Wewnętrzny jest tworzony z doświadczeń, które mieliśmy jako dzieci, które spowodowały, że zwróciliśmy się przeciwko sobie i rozwinęliśmy negatywną samoocenę. Niekwestionowany ten wewnętrzny krytyk może dyktować nasze życie. Doskonała ilustracja tego ma miejsce w klasycznym filmie „Annie Hall”. Kiedy młoda para (Annie i Alvie) spotykają się po raz pierwszy, toczy się między nimi niezręczny dialog, a napisy wyjaśniają, jakie myśli przechodzą przez ich umysły.

Podczas ich pierwszej rozmowy w mieszkaniu Annie, Annie mówi Alvie, że „bałkuje” w fotografii. W tym samym momencie na ekranie pojawiają się jej myśli: „Babrę? Posłuchaj mnie — co za palant! Kiedy Alvie komplementuje jej pracę, mówi mu, że chce wziąć udział w „poważnym kursie fotograficznym”, po czym napisy ujawniają: „Prawdopodobnie myśli, że jestem jojo”.

Podczas gdy Annie jest pochłonięta krytykowaniem siebie za brak inteligencji, Alvie stara się zaimponować jej, mówiąc o fotografii jako formie sztuki. Gdy potyka się o swoje słowa, myśli w stylu: „Nie wiem, co mówię – ona czuje, że jestem płytki” i „Chryste, brzmię jak radio FM”. Nawet gdy zarówno Alvie, jak i Annie nawiązują rozmowę, próbując się spotkać, ich własne wewnętrzne dialogi jednocześnie rozrywają ich na strzępy. Jest to powszechny scenariusz na wczesnych etapach związku, który rozgrywa się we wszystkich fazach tworzenia połączenia z inną osobą.

Kiedy pary są dostrojone do tego wewnętrznego dialogu lub Krytycznego Wewnętrznego Głosu, są w stanie lepiej się od niego oddzielić. Zdrowy związek powstaje, gdy każdy partner może zastanowić się nad własnym poczuciem siebie i nawiązać połączenie bez popadania w wpływ wewnętrznego krytyka. Na przykład, zamiast potykać się o swoje słowa lub brzmieć jak ludzie, którymi nie są, Alvie i Annie mogły być sobą na wczesnym etapie interakcji i rzucić wyzwanie niepewności, która później nękała ich związek.

Dan Siegel pisze o idealnych związkach w swojej książce” Mindsight: nowa nauka o osobistej transformacji że 'dostrojone pary łączą się w mentalnym kochaniu się, połączeniu umysłów, w którym dwoje ludzi tworzy to piękne, dźwięczne poczucie stania się 'my'. Rozkwitająca intymność może być niesamowita, ale droga do tego i pozostanie tam może być szorstkie. Aby stać się połączonym jako „my”, para musi również odróżnić się jako dwa „ja”. Aby zilustrować ten punkt, opisuje proces utraty tożsamości w związku jako tworzenie koktajlu, podczas gdy każda osoba przynosi ich indywidualność do ich związku, ich związek jest jak sałatka owocowa. Niestety w tworzeniu iluzji połączenia (lub 'Fantastyczna więź”) para niszczy swoje prawdziwe poczucie zgodności i miłości. Tylko wtedy, gdy osoba jest opanowana, może żyć bardziej harmonijnie ze swoim partnerem.

Te same zasady obowiązują w każdej relacji, czy to z naszym współmałżonkiem, naszymi dziećmi, członkiem rodziny czy współpracownikiem. Jak wskazuje Siegel w swojej książce: „Mózg jest organem społecznym, a nasze wzajemne relacje nie są luksusem, ale niezbędnym składnikiem odżywczym dla naszego przetrwania”. Celem mindsightu jest osiągnięcie samozrozumienia, które może pomóc nam położyć kres szkodliwym zachowaniom, które osłabiają nasze relacje. Kiedy mamy wgląd w siebie, tworzymy również współczucie i empatię dla drugiej osoby. Możemy odkryć, dlaczego jesteśmy tacy, jacy jesteśmy i stać się tym, kim zawsze chcieliśmy być.

Jak napisał Robert Firestone: „Być może najważniejszym życiem potwierdzającym ludzką jakość jest zdolność odczuwania miłości — odczuwania współczucia i empatii oraz wyrażania dobroci, hojności i czułości wobec innych ludzi. Uczenie się kochania innych wymaga najpierw dowartościowania siebie”. To jest podstawa, na której zbudowane są wszystkie relacje międzyludzkie.