Z definicji mity to tradycyjne opowieści z kraju lub określonej grupy ludzi, dotyczące wczesnych początków świata lub grup ludzi. Mogą zawierać wyjaśnienia zjawisk naturalnych lub społecznych, które często są związane z istotami lub wydarzeniami nadprzyrodzonymi. Pochodzi z greckich mitów i do porównań można użyć słów takich jak bajka czy legenda.

Wszyscy je kochamy, w taki czy inny sposób. Może przekazywano je z pokolenia na pokolenie, a może udało się je zachować na piśmie. Istnieje jednak wiele historii, które nie są tak znane jak inne. Wszyscy wiemy o Zeusie i jego ojcu Kronosie. Wszyscy wiemy o Horusie i jego dążeniu do zemsty na swoim wuju Sethu. A może wiemy też trochę o Kojocie, Wisznu, Thorze czy Sheng-Longu. Ale co z innymi bogami? A może bóstwa, które nie miały szczęścia, by wytrzymać próbę czasu? Cisi bohaterowie, którzy ponieśli wielkie niewypowiedziane ofiary, czy ci, których jedynym pragnieniem było pomóc komuś bez względu na konsekwencje i nie prosząc o nic w zamian?

1. Stworzenie hinduskie

Zanim czas się zaczął, nie było nieba, ziemi ani przestrzeni pomiędzy nimi. Ogromny ciemny ocean umył brzegi nicości i lizał brzegi nocy. Olbrzymia kobra unosiła się na wodzie i spała w swych niekończących się zwojach, kładąc Pana Wisznu. Pilnował go potężny wąż, wszystko było tak ciche i spokojne, że Wisznu spał spokojnie. Z głębi zaczął drżeć buczący dźwięk, Ohm . Rosła i rozprzestrzeniała się, wypełniając pustkę i pulsując energią. Noc się skończyła i Wisznu się obudził. Gdy świt zaczął wstawać, z pępka Wisznu wyrósł wspaniały kwiat lotosu. W środku kwiatu siedział sługa Wisznu, Brahma; i cierpliwie czekał na polecenie Pana. Wisznu przemówił do swojego sługi: Czas zacząć. Stwórz świat

Brahma złożył przysięgę i potężny wiatr porwał wody. Wisznu i wąż zniknęli. Brahma pozostał w kwiecie lotosu, unosząc się i rzucając po morzu. Podniósł ramiona i uspokoił wiatr i ocean. Następnie podziel kwiat lotosu na trzy części: rozciągnął jedną część w niebiosa, a drugą utworzył w ziemi. Za pomocą trzeciej części kwiatu stworzył niebo, ale ziemia wciąż była naga, więc jego praca nie została jeszcze wykonana. Stworzył trawę, kwiaty, drzewa i rośliny wszelkiego rodzaju i wszystkim tym dał uczucie. Następnie stworzył zwierzęta i owady do życia na lądzie, ptaki do nieba i wiele ryb do wód. Wszystkim tym stworzeniom nadał zmysł dotyku i węchu, a także moc widzenia, słyszenia i poruszania się. Świat w końcu tętnił życiem, a powietrze wypełniły dźwięki Stworzenia i praca Brahmy została wykonana.

Wiem, ta opowieść też jest szeroko znana, ale 14 lutego jest tuż za rogiem i nie mogłem jej po prostu pominąć. Co? Jestem romantykiem.

Początki walentynek sięgają czasów Cesarstwa Rzymskiego, kiedy władcą był cesarz Klaudiusz II. Próbując mieć więcej żołnierzy do swojej armii, próbował zwerbować każdego człowieka, ale kiedy zobaczył, że mężczyźni odmawiają opuszczenia swoich żon i rodziny, zdecydował, że wszystkie małżeństwa powinny być zakazane. Ale był ksiądz, który był kochany w Rzymie przez wszystkich, który uważał, że to niesprawiedliwe, aby młodzi kochankowie nie brali ślubu i nie dzielili życia z ukochaną osobą. Ksiądz nazywał się Valentine i zaczął potajemnie żenić się z parami. Kiedy Klaudiusz II dowiedział się o tajnych małżeństwach, wpadł w furię i kazał wsadzić Valentine'a do więzienia, gdzie spędził resztę życia. Kiedy zmarł, przyjaciele odzyskali jego ciało i pochowali je na cmentarzu w Rzymie.

Uważa się, że zmarł 14 lutego. Aby uczcić go papież Gelasius odłożył tę datę, ale to król Henryk VIII ogłosił ten dzień oficjalnie świętem w 1537 roku.

Aby uzyskać więcej mitów, kliknij tutaj . Dziękuje za przeczytanie!Reklama

Wyróżnione zdjęcie kredytowe: pixabay.com przez pixabay.com