Kiedy Scott Pruitt był szefem Agencji Ochrony Środowiska USA, jednym z głównych kontrowersji był brak rozporządzenie i aktualne awans wielkiego biznesu kosztem zdrowia ludzi i środowiska. Co wybieramy promować i co wybieramy regulować ujawni to, co cenimy. To, co cenimy, kieruje nas w określonym kierunku. Możemy zagubić się w naszym impulsie do kontrolowania naszego doświadczenia (np. środowiska), aby domagać się poczucia nagrody lub przyjemności (np. pieniędzy/władzy), zamiast dążyć do długoterminowego zrównoważonego rozwoju. Teraz możemy rozwałkować ciasto tylko po to, by później stwierdzić, że nie mamy ziemi, na którą można by je wydać. Jeśli jednak poświęcimy trochę czasu na zastanowienie się nad rzeczywistymi kosztami, możemy wyeliminować te uzależniające wzorce natychmiastowej gratyfikacji, aby utorować drogę do kultywowania długoterminowego znaczenia.

Ta idea promocji i regulacji może być metaforą tego, jak radzimy sobie z naszymi emocjami. To, jak regulujemy nasze emocje, decyduje o tym, co promujemy. Jeśli szukamy strategii poznawczej, aby złagodzić doświadczanie niechcianych emocji, promujemy opór, który jest podstawą cierpienia. Ponadto blokujemy pełną odżywczą moc emocji. Emocje trzeba poznać – smakować, żuć, połykać, trawić, metabolizować – aby zachować mądrość, która wzmacnia nasze człowieczeństwo i wzajemne powiązania. Nasza zdolność do pozostania wystarczająco długo „na posiłek” jest niezbędna, aby wiedzieć, który posiłek nie jest odżywczy i mieć pewność, że nie wrzucamy naszych resztek sąsiadom.

W nauce o uważności regulacja emocji jest dobrze znanym rezultatem. Na tym blogu zamierzam przyjąć podejście „więcej niż uważność”, aby zilustrować, dlaczego musimy promować nasze emocje, a także skorygować niektóre błędne zastosowania obecnej nauki związanej z uważnością i emocjami. Zacznę od wyjaśnienia procesu regulacji, który może prowadzić do promocji zdrowego środowiska. Możemy promować doświadczanie naszych emocji, przestrzegając sześciu R:

1. Pamiętać - co dzieje się w naszym ciele i umyśle (oznacz to). ( Etykietowanie afektywne, Lieberman, 2007 )
2. Rozpoznać - To normalne (emocja nie jest problemem do rozwiązania).
3. Reinterpretuj – Postrzegaj doświadczenie jako wyzwanie, a nie zagrożenie (nie strategię poznawczą, ale reakcję instynktowną).
4. Zmień kolejność – Umieść nową wartość na górze (traktuj dyskomfort jako korzyść).
5. Zwrócić - Zrób nowe spojrzenie na doświadczenie (stwórz nowe wspomnienie).
6. Reguluj – Utrzymuj oczekiwania oparte na rzeczywistości.

Pierwszą zasadą, jaką możemy przyjąć, jest to, że emocje mają wartość; nie jest to coś w sposób, który należy regulować, ale główna agencja. Może to stanowić wyzwanie, ponieważ z punktu widzenia biologii nasze mózgi mogą interpretować emocje jako zagrożenie. W naszej kulturze emocje są dalej postrzegane jako zagrożenie, a kontrola poznawcza jest ceniona. Ryzyko jest postrzegane jako przeważające nad korzyściami. Jednak rzeczywiste skutki unikania emocjonalnego doświadczenia można znaleźć na kontinuum naszego uzależnienia, od Netflixa po narkotyki. Niezintegrowane emocje pozostawiają nas podzielonych i wyłączonych przez nasze ciągłe dążenie do osłony i kontroli.

Niezależnie od tego, czy wierzysz w wartość emocji, czy nie, emocje są obecne i stanowią część naszego życia. Nie mamy wyboru, kiedy, dlaczego lub jaki rodzaj emocji się pojawi; oni będą. Jak więc możemy odpowiedzieć?

Jak już wiesz, jestem nastawiony na rozwijanie kompetencji, aby rzeczywiście doświadczać naszych emocji. To zaczyna się od odnoszący się zamiast regulowania. Nie zrozum mnie źle, musimy zrównoważyć naszą interpretację naszych emocji, a także nasze impulsy do dalszych działań. Na przykład to, że jestem zły, nie oznacza, że ​​mogę to wypluć na następną osobę, którą zobaczę, lub „zaćmić” mój czas, rzutując moje cierpienie na innych.

Jak „Reguluję” określa właśnie to, co „promuję” – integrację czy dezintegrację

Znaczenie integracji to zdrowie i powrót do całości, a wymaga to solidnego, żywego systemu komunikacji, w którym różne części stają się różne, ale są ze sobą powiązane, co pozwala każdej części na poprawę zdrowia systemu. Moglibyśmy potraktować to jako szablon dla wszystkich systemów – nas samych, naszego ciała, naszego mózgu – relacji między nami a innymi – dowolnej organizacji – rządu – społeczeństwa – środowiska itp.

Bądźmy konkretni, na przykładzie Jane i jej użycia sześciu R:

Jane właśnie zakończyła trzecią rozmowę kwalifikacyjną w firmie o dużej sile, w której zaoferowano jej stanowisko z pensją przekraczającą jej oczekiwania. Jak myślisz, co ona czuje? Szczęśliwy? Podekscytowany? Przytłoczony? Niespokojny?

Nie jest pewna swojej decyzji. Opierając się na swojej historii, jej wartości, swoich oczekiwaniach, obawia się, czy może mieć autonomię, którą znała jako freelancer. Zastanawia się, czy może sprostać oczekiwaniom firmy. Czuje mnóstwo emocji, które wydają się blokować jej zdolność do decydowania, w jakim kierunku iść.

R1: Pamiętać

Jane powiadomienia co dzieje się teraz w jej ciele i umyśle i określa najbliższą emocję, w tym przypadku strach. Oznaczanie emocji obniża poziom ciała migdałowatego i podwyższa środkową korę przedczołową – od reakcji do reakcji. W tej chwili Jane pamięta część siebie, która nie ginie na morzu. Ma to stabilizujący wpływ na jej dalsze doświadczanie emocji i wydobywanie informacji.

R2: Rozpoznać

Jane akceptuje swoje emocje jako normalne i rozpoznaje że naprawdę dzieje się coś nowego i że jej mózg nie lubi nieznanego. Jej mózg przyjmuje, że istnieje zagrożenie i szuka negatywności. Zauważa, że ​​zmiana jest niewygodna, ale zdaje sobie również sprawę, że nie jest taka dziwna, podobnie jak jej doświadczenie. Może pozwolić, by jej uczucia były tutaj, nie odpychając ich.

R3: reinterpretacja

Jane wtedy reinterpretuje zagrożenie jako szansa. Ten krok nie zawsze jest łatwy dla wszystkich i wymaga pewnej praktyki. To jest nie strategia poznawcza, ale ucieleśniony związek z wrażeniem zmysłowym, jakie wywiera na nas aktualna emocja . Jane może zauważyć szybsze bicie serca, krótszy oddech i ucisk w klatce piersiowej, szyi, ramionach lub szczęce. Może jednak interpretować te odczucia inaczej niż domyślne wykrywanie zagrożeń. Podobnie jak podczas przejażdżki w parku rozrywki, reinterpretuje postrzeganie szybszego bicia serca i łączy się z postawą: „o tak, dzieje się coś ekscytującego”.

R4: Zmień kolejność

Jane ma możliwość nadania wartości zmianie. Musi przyjrzeć się swojej krzywej uczenia się i rozważyć pożądany kierunek rozwoju. Tak, ceni sobie autonomię, ale chce uczyć się pracując z misją organizacji i współpracującymi zespołami. Wtedy może pozwolić, by prowadziła jej nowa wartość, w przeciwieństwie do znanej.

R5: Zwrócić

Jane może zacząć postrzegać ograniczenia jako możliwości, co nie jest łatwe do nauczenia się widzieć inaczej. Mózg ma tylko historię, na której może polegać. To normalne, że niepokoisz się zmianą, ponieważ nowość nie może być zrozumiana w kontekście historycznym, a kiedy ponownie umieścimy ją w znanej perspektywie opartej na naszej przeszłości, straciliśmy już możliwą zmianę. Kiedy rozbijamy słowo zwrócić „Odwrócić się” (znowu) i „odwrócić się” (poruszyć się w nowej pozycji i spojrzeć z nowej perspektywy), możemy dostrzec nieodłączne popychanie i przyciąganie prób stworzenia nowej pamięci bez przejmowania starej pamięci. Potrzeba praktyki, aby naprawdę być obecnym, aby można było uformować nową pamięć. To duży skok.

Zamiast gubić się w ograniczonych wyobrażeniach o sobie lub o organizacjach, Jane woli być ciekawa perspektyw innych. Stale wypatruje swoich automatycznych osądów, założeń lub postaw obronnych, które wyglądają jak arogancja, aby opanować 5-te R.

R6: Regulować

Oczekiwania mogą doprowadzić do awarii mózgu. Często to nasze oczekiwanie i wyobraźnia na coś, co ma nadejść, tworzy podekscytowanie oczekiwaną nagrodą, która już daje nam poczucie nagrody. Jesteśmy napompowani, nasze oczekiwania w umyśle, mózgu i ciele rosną zbyt szybko. Jednak w końcu to, co się wznosi, musi upaść. Kiedy nasze oczekiwania spotykają się z rzeczywistością, która się nie zgadza, może to doprowadzić nas do zwątpienia w siebie lub „innych” i doprowadzić do lądowania niżej niż zaczęliśmy.

W jej przypadku Jane musi jasno określić swoje zamiary rozwoju i zmiany, rzeczywistość, jak długo naprawdę trwa rozwój i zmiany, ograniczenia wszelkich konstrukcji, takich jak organizacja i ich pogląd na jej rolę, a także być gotowa na porażkę. Kiedy widzimy „porażkę” z wyprzedzeniem, mamy szansę uregulować sposób, w jaki możemy temu sprostać, z odnowionym podejściem, że jest to nowa wartość dla tego, jak tworzymy doskonałość.

Większość z nas chciałaby znaleźć sposób, aby skierować swoje umysły (regulować) w kierunku zdrowia, ale musimy zapoznać się z fragmentami naszego doświadczenia, aby je przetworzyć, zamiast zabraniać. Nieporządek może prowadzić do porządku. Odmowa jednego kawałka zaprzecza całemu systemowi. Jak w każdym złożonym systemie, nasz świat emocjonalny jest nieliniowy, rekurencyjny i zdolny do chaosu, ale posiada niejawną zdolność do samoorganizacji, jeśli jest wystarczająco dużo miejsca, aby znaleźć swoją drogę. W przeciwnym razie jesteśmy zagubieni w objawach występujących w walce.

Wypróbuj wszystkie lub niektóre z R z następnymi wielkimi emocjami. Zobacz, co ma dla Ciebie sens. Sprawdź, czy możesz dać awans do emocji i zmień sposób, w jaki regulujesz doświadczenie bycia człowiekiem, aby mogło ono prowadzić do twojego najbardziej inteligentnego życia, kierując się długotrwałą wartością.