W ciągu moich 30 lat pracy z parami zauważyłem, że większość ludzi ma łatwy czas na opisanie tego, czego nie chcą w swoim związku. Jeśli zostaniesz o to poproszony, są w stanie szybko odpalić wiele problemów, które ich zdaniem tworzą dystans między nimi a partnerem. Jednak jeśli zapytam te same osoby, czego chcą w swoim związku lub od swojego partnera, wydaje się, że ich to zaskakuje. Odpowiedź przychodzi znacznie trudniej, ponieważ zatrzymują się, aby zastanowić się nad pytaniem, które niekoniecznie sobie zadawali, przynajmniej od dłuższego czasu.

W miarę rozwoju relacji ludziom łatwo jest skoncentrować się na swoich problemach lub tym, co dzieje się nie tak. Zaczynają katalogować wszystkie negatywne wzorce, które się pojawiły lub wszystkie frustrujące cechy, jakie posiada ich partner. W rezultacie, kiedy komunikują się ze swoim partnerem, często mówią to, czego nie chcą, zamiast tego, co robią. W jakiś sposób łatwiej jest narzekać lub wyrażać niezadowolenie niż bezpośrednio stwierdzać lub prosić o to, czego naprawdę pragną.

Wiele par czuje się komfortowo, wypowiadając sobie nawzajem stwierdzenia typu: „Nigdy nie robisz tego lub tamtego”. – Dlaczego zawsze zapominasz, co ci mówię? - Jak możesz być tak niewrażliwy? – Czy kiedykolwiek przestajesz myśleć o sobie? Nie czują się tak komfortowo zwalniając i mówiąc: „To sprawia, że ​​czuję się o wiele bardziej zrelaksowany, gdy mam pomoc w tym czy tamtym” lub „Naprawdę chcę czuć się wysłuchany i zrozumiany”.

Niestety, większość ludzi automatycznie przyjmuje obronną postawę samoobrony w stosunku do nieuniknionych zranień, jakich doświadczają ze swoim partnerem. Nie zdają sobie sprawy, że kiedy doświadczają silnych reakcji emocjonalnych na zniewagę ze strony partnera, często reagują w oparciu o wczesne nierozwiązane problemy z dzieciństwa. Mają niewielką świadomość, że ten styl nawiązywania relacji oddala ich od pożądanego rezultatu.

Podczas gdy wiele osób jest bardziej wojowniczych, są tacy, którzy przyjmują odmienne podejście. Zamiast mówić, czego chcą, zamykają się lub zwracają do wewnątrz. Mogą po cichu czuć urazę do swojego partnera lub popadać w destrukcyjne myśli o sobie. Mogą mieć krytyczne głosy wewnętrzne, które mówią im, że są niegodni lub przekonują, że zostaną poniżeni, zranieni lub odrzuceni, jeśli będą dążyć do tego, czego chcą. W każdej z tych reakcji osoba unika wyrażania, a czasem nawet uznania swoich podstawowych pragnień i pragnień.

Mówienie, czego chcesz, jest w rzeczywistości potężnym narzędziem do zakończenia walki. Pomaga uniknąć krzywdzących sposobów odnoszenia się do partnera, które mogą postawić go w defensywie. Jest to również sposób na bycie bezbronnym, który pozwala partnerowi naprawdę Cię poznać i współczuć. Kiedy mówisz o swoich pragnieniach szczerze, bezpośrednio i z punktu widzenia osoby dorosłej, twój partner jest bardziej otwarty, reagujący i osobisty w zamian.

Oto kilka podejść, które mogą pomóc Ci być bardziej skutecznym w dążeniu do tego stylu relacji:

Ćwicz jednostronne rozbrojenie – Jest to technika, którą często przedstawiam parom, którą warto zastosować w gorących chwilach, gdy kłótnia prowadzi donikąd. Jeśli celem jest bycie blisko partnera, są chwile, kiedy najlepiej jest po prostu porzucić swoją stronę dynamiki. Możesz to zrobić, najpierw uspokajając się w sobie, odmawiając odwetu, a zamiast tego powiedzieć coś ciepłego i szczerego, jak „Dla mnie bardziej zależy mi na tym, żeby czuć się dobrze z tobą niż na wygraniu tej kłótni”. Podejmowanie tych kroków często zmiękcza drugą osobę, a ona również jest bardziej skłonna porzucić swoją stronę dynamiki. Następnie możesz komunikować się z bardziej bezpośredniej, wrażliwej postawy, która nie dotyczy winy ani racji. Możesz zacząć jasno wyrażać to, czego chcesz i zachęcać swojego partnera do tego samego. Więcej o tym procesie zwanym „jednostronnym rozbrojeniem” pisałem na blogu ” Pięć kroków do zakończenia każdej walki. '

Pozostań wrażliwy - Dla tak wielu ludzi bardzo trudno jest głośno powiedzieć, czego chcą, a nawet przyznać się do tego przed samym sobą. Kiedy wyrażasz swoje pragnienia, ważne jest, aby zrobić to bezpośrednio, ale z wrażliwego miejsca. Powinieneś starać się nie mówić w odpowiedni sposób, jakbyś czegoś żądał, używając słów takich jak „Zasługuję”. Kiedy ktoś w związku zachowuje się tak, jakby mu coś należało, ma tendencję do wpadania w pułapki, w których dręczy go lub narzeka, co służy tylko zrazeniu lub zirytowaniu partnera.

Z tego samego powodu nie powinieneś odczuwać potrzeby nadmiernego wyjaśniania lub przepraszania za to, co mówisz. Nie powinieneś czuć się winny lub wstydzić się po prostu powiedzieć, czego chcesz. Powinieneś starać się pozostać otwarty i szczery, nie dając się zbaczać na boczny tor lub cofać się, ponieważ zaczynasz się bać lub czuć się niekomfortowo. Pragnienia, które wyrażasz, również nie muszą być racjonalne. Na przykład powszechnym uczuciem jest „Chcę być cały czas kochany i akceptowany, bez względu na to, co robię i jakie błędy popełniam”. Bezpośrednie wyrażanie tego może wydawać się nierozsądne, ale wyrażanie tego uczucia w ten bezbronny sposób często wywołuje smutek i otwartość zarówno u ciebie, jak i u twojego partnera. Większość partnerów może odnieść się do tego uczucia i większość poczuje się poruszona twoją otwartością.

Nie używaj wiktymizowanego języka – Odmowa działania jako ofiara jest ważną zasadą, którą należy trzymać się ogólnie. Kiedy rozmawiasz o tym, czego chcesz ze swoim partnerem, powinieneś unikać mówienia w sposób, który brzmi jak ofiara lub dziecinna. Na swoim blogu „ Nie graj w grę ofiar ”, dr F.S. napisał: „Utrzymywanie roli dziecka jako ofiary prowadzi do chronicznej bierności”. Ważne jest, aby nie być biernie agresywnym wobec swoich bliskich. Nie powinieneś ich karać za to, że nie wiedzą instynktownie, czego chcesz, lub za to, że nie czytają w twoich myślach.

Nikt nie może oczekiwać, że jedna osoba spełni wszystkie ich potrzeby. Powinieneś raczej starać się czuć w sobie całą osobę. Oczywiście to naturalne, że chcesz czuć miłość i więź, ale istnieje ważna różnica między powiedzeniem tego, czego chcesz jako dorosły, a poczuciem się jak zależne dziecko, którego przetrwanie zależy od tego, czy twój partner da ci to, czego potrzebujesz. Zamiast tego twoje słowa powinny być autentycznym wyrazem tego, czego chcesz, a nie żądaniem tego, czego „potrzebujesz” lub oczekiwaniem tego, do czego jesteś „uprawniony”.

Unikaj stwierdzeń „ty” – Jednym ze sposobów, w jaki ludzie odchodzą od bezpośredniego mówienia tego, czego chcą, jest przejście od stwierdzeń „ja” do stwierdzeń „ty”. Wiele osób czuje się bardziej komfortowo, mówiąc „Nie jesteś już podekscytowany, że mnie widzisz” lub „Zawsze jesteś rozkojarzony”. Chociaż ważne jest, aby przekazać swojemu partnerowi informację zwrotną, kiedy wszystko, co on słyszy, jest dokuczliwym strumieniem skarg, jest bardziej prawdopodobne, że odepchnie partnera, niż zmusi go do zbliżenia się do nas. Z drugiej strony ćwiczenie polegające na mówieniu tego, czego chcesz, tak naprawdę polega na wyrażaniu czegoś o tym, kim jesteś i co jest dla ciebie ważne. Dlatego lepiej zacząć od „ja”. – Chcę czuć się przez ciebie pożądany. – Chcę twojej uwagi. 'Chcę się z Tobą zabawić.' „Chcę czuć się wysłuchanym”. Ten proces pomaga ci mieć więcej uczuć i zrozumienia w stosunku do siebie, często wywołując taką samą reakcję u twojego partnera.

Powodem, dla którego tak wielu ludzi unika przyznania się do tego, czego chcą, jest to, że często towarzyszą im silne emocje. Dla wielu mężczyzn i kobiet, z którymi wykonałem to ćwiczenie, mówienie, czego chcą, wydawało się budzić pierwotne bóle, przywołując wspomnienia o tym, za czym tęsknili jako dzieci. Na przykład pewna kobieta zaczęła od stwierdzenia, że ​​chce od męża więcej uczucia. Ku jej zaskoczeniu szybko ogarnął ją smutek, gdy powtarzała stwierdzenia typu: „Chcę być przytulona. Chcę być trzymany. Opisała potem, jak obraz w jej głowie zmienił się z męża na rodziców, którzy rzadko okazywali jej uczucia jako dziecko i często ignorowali jej wołanie, by ją odebrali.

Dr Pat Loveraz wskazałem w wywiadzie, że zrobiłem z nią dlaPsychŻywy„gdy tęsknisz za czymś, jak miłość, kojarzy się to z bólem”, bólem, który odczuwałeś, nie mając tego w przeszłości. Poczucie połączenia z tym, czego chcesz w teraźniejszości, sprawia, że ​​czujesz się bezbronny, jakbyś mógł ponownie zostać zraniony. Z tego powodu wiele osób nie zawsze chce rozpoznać to, czego chcą, a tym bardziej nie wyrażać tego komuś innemu, kto może ich wtedy potencjalnie zawieść”.

Chociaż każdy z nas wszystkich ma wbudowane obrona otaczając nasze pragnienia i pragnienia, tak korzystne jest opuszczenie czujności i skorzystanie z szansy bycia bezpośrednim w swoich dorosłych związkach. Uczenie się komunikowania tego, czego chcesz, ma niesamowitą wartość. Czujesz się wzmocniony, kiedy żyjesz w stanie pragnienia. Jesteś zsynchronizowany ze sobą i masz więcej kierunku w swoim życiu. A jeśli zostaniesz zraniony, dowiesz się, że jako dorosły jesteś silny i możesz znieść znacznie większe rozczarowanie, niż sobie wyobrażałeś. Co najważniejsze, kiedy wyrażasz się w ten sposób, dowiadujesz się, że jesteś godny tego, czego chcesz, a także znacznie częściej to osiągniesz.