Co jest nie tak z moim związkiem?

Wciąż pamiętam, jak w kółko zadawałam to pytanie, kiedy rok temu bardzo się kłóciłam z moim chłopakiem. W tamtym czasie wydawało się, że można tylko płakać, czekając, aż sytuacja się polepszy lub pogorszy.

Ale czy istnieje wyjście? Jeśli tak, jak możemy go znaleźć?

W swojej przełomowej pracy On Becoming a Person amerykański psycholog Carl Rogers zadał czytelnikom wiele pytań, aby ocenić ich relacje. Tutaj wybrałem 7 kluczowych pytań, które mogą być przydatne.

Nawet jeśli nie wiemy, dokąd zmierzamy, pomaga przynajmniej wiedzieć, dokąd są w naszych związkach.Reklama

1. Czy jestem sobą? A może zachowuję się tak, jakbym był kimś, kim nie jestem?

Czy akceptuję siebie jako osobę zdecydowanie niedoskonałą, która bynajmniej nie zawsze funkcjonuje tak, jak chciałabym funkcjonować?

Czasami odczuwamy presję, by sprostać czyimś standardom, spełnić pewien społeczny ideał. Czasami wydaje się, że jeśli nie wystąpimy, zawiedziemy ludzi i wszystko zacznie się rozpadać.

Jeśli masz to uczucie, to może nadszedł czas, abyś oderwał się od związku, odpoczął i zadał sobie pytanie: Kim jestem?

Łatwo jest przez chwilę działać zgodnie z cudzymi oczekiwaniami, ale uwierz mi, nie możesz wiecznie udawać.

2. Czy jako osoba potrafię być wystarczająco wyrazisty, aby jednoznacznie przekazać to, kim jestem?

Kiedy doświadczam postawy irytacji wobec innej osoby, ale nie jestem tego świadom, to moja komunikacja zawiera sprzeczne komunikaty. Moje słowa przekazują jedną wiadomość, ale komunikuję też w subtelny sposób irytację, którą czuję, co dezorientuje drugą osobę i sprawia, że ​​jest nieufna, chociaż on również może być nieświadomy tego, co powoduje trudności.

Wszyscy doświadczyliśmy tej walki: coś jest nie tak w związku, ale nie chcemy rozmawiać o tym bezpośrednio. Niemniej jednak powiedzenie drugiej osobie, jak się czujesz, nie musi oznaczać, że skrzywdzisz drugą osobę. W rzeczywistości, kiedy nie możesz się doczekać długotrwałego związku, ważne jest, abyś zbudował konsensus, poznał swoje sympatie i antypatie.

Może więc nadszedł czas, abyś naprawdę zadał sobie pytanie: Czego tak naprawdę chcę?

3. Czy mogę być wystarczająco silny jako osoba, aby być oddzielonym od innych?

Czy mogę posiadać i, jeśli trzeba, wyrażać własne uczucia jako coś, co należy do mnie i jest oddzielone od jego uczuć? Czy jestem wystarczająco silna we własnej odrębności, aby nie była przygnębiona jego depresją, przerażona jego strachem ani pogrążona w jego zależności?… Kiedy mogę swobodnie odczuwać tę siłę bycia odrębną osobą, wtedy odkrywam, że mogę pozwolić wchodzę znacznie głębiej w zrozumienie i akceptację go, ponieważ nie boję się zatracenia siebie.

Wszyscy mówią, że dwoje staje się jednym w związku: to w związku uzupełniamy się i jesteśmy od siebie zależni. Ale czy to prawda?

Faktem jest, że gdyby obie osoby były całkowicie od siebie zależne, nie odnajdując własnej pasji i sensu życia, wówczas związek zacząłby stać się stagnacją, słaby i pusty, a obie osoby stopniowo pozbawiałyby się nawzajem swojej siły i energii. Więc dwoje nie staje się jednym w związku. Dwa Nie mogę stać się jednością w związku. To właśnie z powodu miłości musimy być niezależni i silni, aby wspierać się nawzajem.Reklama

4. Czy mogę w pełni zaakceptować drugą osobę taką, jaką jest?

Czy mogę zaakceptować każdy aspekt tej drugiej osoby, którą mi przedstawia? Czy mogę przyjąć go tylko warunkowo, akceptując niektóre aspekty jego uczuć i po cichu lub otwarcie dezaprobując wszystkie inne?… Czy czuję, że powinien postępować zgodnie z moją radą, czy pozostać w pewnym stopniu zależnym ode mnie, lub kształtować się na mnie?

Jeśli pytasz, czekasz, masz nadzieję, że druga osoba się ostatnio zmieni, czy nadal akceptujesz ją taką, jaką jest, nawet jeśli się nie zmienia?

5. Czy mogę wkroczyć w jego prywatny świat tak całkowicie, że stracę wszelką chęć jego oceny lub osądzenia?

Czy mogę pozwolić sobie w pełni wejść w świat jego uczuć i osobistych znaczeń i widzieć je tak, jak on?… Czy mogę wejść w niego tak wrażliwie, aby poruszać się w nim swobodnie, nie depcząc po znaczeniach, które są dla niego cenne?

Zrozumienie jest ryzykowne. Jeśli naprawdę pozwolimy sobie zrozumieć inną osobę, to zrozumienie może nas zmienić. I wszyscy boimy się zmian. Czy masz wtedy odwagę poniżyć się i naprawdę objąć tego, kogo kochasz?

6. Czy mój związek jest statyczny? Czy boję się zmian?

Prawdziwe relacje mają ekscytujący sposób bycia żywotnym i znaczącym… Mogę również zaakceptować zmienione doświadczenie i zmienione uczucia, które prawdopodobnie pojawią się we mnie iu niego. Prawdziwe relacje raczej się zmieniają, niż pozostają statyczne.

Stoisz w obliczu zmian w swoim życiu? Czy Twój związek się zmienił, ponieważ Twój partner ma nowe hobby? Nowa praca? Nowy plan na jego życie? Jakie są rzeczy, które utrudniają Ci stawienie czoła tym zmianom?

7. Czy mogę spotkać tę drugą osobę jako osobę, która jest w procesie stawania się, czy też będę związana jego przeszłością i moją przeszłością?

Kiedy staram się wsłuchiwać w siebie i to, co się we mnie dzieje, i im bardziej staram się przekazać tę samą postawę słuchania drugiej osobie, tym większy szacunek odczuwam dla złożonych procesów życiowych. Tak więc coraz mniej jestem skłonny do pośpiechu, aby naprawiać rzeczy, wyznaczać cele, kształtować ludzi, manipulować nimi i popychać ich w sposób, w jaki chciałbym, aby poszli. Jestem o wiele bardziej zadowolona po prostu być sobą i pozwolić innej osobie być sobą.

W sumie jesteśmy niedoskonali. Miłość jest między niedoskonałymi ludźmi.

Więc odpocznij, wyrwij się na chwilę ze związku, spędź czas ze sobą, przenocuj u starych znajomych”.

Przyszłość może nie być dla ciebie jasna. Ale z czasem będziesz wiedział.Reklama