Każdego dnia średnio 160 000 dzieci w Stanach Zjednoczonych nie chodzi do szkoły z obawy przed zastraszaniem. W zeszłym roku prześladowanie trafiło na pierwsze strony gazet, gdy fizyczna i emocjonalna przemoc wobec nastolatków LGBT doprowadziła do serii bolesnych samobójstw. Natychmiastowa reakcja na to była imponująca. Dan Savage stworzył projekt „It Get Better Project” i zainspirował tysiące ludzi, od Adama Lamberta po prezydenta Obamę, do przesłania filmów wideo o ich własnych doświadczeniach z nękaniem, przemocą i uprzedzeniami wśród nastolatków. Kwestia zastraszania pojawiła się nawet w telewizji w czasie największej oglądalności w popularnych programach, takich jak „Glee”. Publiczne oburzenie przeciwko znęcaniu się było pozytywnym ruchem, ale w jego następstwie musimy nadal szukać sposobów na powstrzymanie przemocy.

Przemoc to zachowanie, któremu wszyscy możemy pomóc. Chociaż nie ma jednego prostego rozwiązania, aby położyć kres przemocy, podnoszenie naszej świadomości i nauka radzenia sobie z przemocą może pomóc w zapobieganiu i ograniczaniu aktów przemocy.

Pierwszym krokiem w zapobieganiu przemocy jest poznanie znaków ostrzegawczych, które wskazują, czy ktoś może stać się agresywny. Te znaki ostrzegawcze często obejmują historię wczesnych agresywnych zachowań, takich jak cieszenie się rannymi zwierzętami, wyrażanie przemocy na rysunkach i pismach, a także fizyczne walki z rodzeństwem i rówieśnikami. Inne znaki ostrzegawcze mają związek z poczuciem ciągłego braku szacunku i myśleniem, że dana osoba musi być trudna, aby zdobyć szacunek. Te wzorce przekonań, wraz z poglądem, że przemoc jest akceptowalnym rozwiązaniem, często oznaczają różnicę między kimś, kto okazjonalnie myśli o przemocy, a kimś, kto nie waha się działać pod wpływem agresywnych impulsów. Podobnie osoby o antyspołecznych przekonaniach i postawach, które mają trudności z rozpoznaniem i odniesieniem się do uczuć innych ludzi, są znacznie bardziej skłonne do popełniania przemocy.

Ludzie, którzy konsekwentnie tracą panowanie nad sobą i mają trudności z kontrolowaniem swojego zachowania, częściej działają destrukcyjnie. Inne poważne znaki ostrzegawcze obejmują planowanie lub ogłaszanie chęci zranienia innych, noszenie broni i znajomość rówieśników związanych z gangami. Często wzrost emocjonalnego niepokoju i niepokoju może być punktem zwrotnym u kogoś, kto zachowuje się agresywnie. Podobnie wzrost spożycia narkotyków lub alkoholu często może wywoływać gwałtowne zachowanie.

Jeśli znasz kogoś, kto wykazuje te cechy, ważne jest, aby zrozumieć, jak radzić sobie z sygnałami ostrzegawczymi. Przede wszystkim musisz być bezpieczny i chronić się, nie spędzając czasu sam na sam z tą osobą. Powiedz komuś, kogo szanujesz i któremu ufasz, o swoich obawach i poproś o pomoc. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się zwierzyć członkowi rodziny, doradcy, funkcjonariuszowi organów ścigania czy przyjacielowi, dobrym pomysłem jest również skorzystanie z pomocy doświadczonego profesjonalisty.

Jeśli obawiasz się, że ktoś stanie się agresywny, ważne jest, aby zadać bezpośrednie pytania dotyczące historii agresywnych zachowań danej osoby, a także jej obecnego sposobu myślenia i uczuć. Czy kiedykolwiek kogoś skrzywdzili w przeszłości? Czy mają teraz plany skrzywdzenia kogoś? Im bardziej szczegółowe są Twoje pytania, tym lepiej możesz ocenić poziom ryzyka. Jeśli możliwe jest usunięcie osoby z sytuacji, która sprawia, że ​​czuje się ona agresywna, bez narażania się na niebezpieczeństwo, powinieneś to zrobić. Na przykład, jeśli ktoś ma agresywne myśli o partnerze domowym, powinieneś go ostrzec. Jeśli dziecko ma agresywne myśli w stosunku do kolegów z klasy, należy trzymać je z dala od szkoły, dopóki nie otrzyma pomocy.

Jeśli zauważysz, że czujesz się agresywny, istnieją sposoby na poradzenie sobie z gniewem, aby zmniejszyć szanse na to, że staniesz się agresywny. Naucz się rozmawiać o swoich uczuciach. Znajdź zaufanego przyjaciela lub członka rodziny i zacznij omawiać swoje gwałtowne myśli, abyś mógł odkryć, skąd one pochodzą. Zrozumienie źródła naszych uczuć często je rozprasza i powstrzymuje nas przed destrukcyjnym działaniem. Kiedy znajdziesz się w konflikcie, wyrażaj się spokojnie, nie tracąc panowania nad sobą ani nie walcząc. Postaraj się zrozumieć sytuację z punktu widzenia drugiej osoby. Rozwijanie naszej zdolności odczuwania empatii sprawia, że ​​jesteśmy mniej skłonni do wzajemnego krzywdzenia. Co najważniejsze, rozważ konsekwencje gwałtownego działania. Zatrzymaj się i pomyśl, zanim zaczniesz działać.

Chociaż najlepiej byłoby powstrzymać przemoc, obserwując znaki ostrzegawcze i łagodząc brutalne zachowanie, zanim zostanie ona zastosowana, ważne jest również, abyśmy wiedzieli, co zrobić, gdy ktoś stanie się agresywny. Przeciwstawienie się przemocy ma kluczowe znaczenie dla przełamania schematu i zapobieżenia przyszłym wybuchom. Jeśli ktoś grozi ci przemocą, ważne jest, aby zachować spokój i pewność siebie w obliczu strachu. Weź głęboki oddech i wyprostuj się, utrzymuj kontakt wzrokowy i mów spokojnym i stanowczym głosem. Nie angażuj się w żadne kłótnie i unikaj gróźb, używania prowokacyjnego języka i wyzwisk. Odpowiedz krótko i bezpośrednio. Usuń się z sytuacji, a następnie poszukaj pomocy.

W sytuacji przemocy uczestniczą trzy rodzaje osób: sprawca, ofiara i świadek. Nasze społeczeństwo składa się w dużej mierze z osób postronnych — ludzi, którzy obserwują agresywne lub nękające zachowania, ale robią niewiele lub nic, aby je powstrzymać. Wyrażenie „niewinny obserwator” jest ironiczne; w rzeczywistości osoby postronne są tak samo winne jak sprawcy, jeśli chodzi o utrwalanie wzorców przemocy w tym kraju.

Do dziś przemoc domowa jest nadal główną przyczyną obrażeń kobiet w Stanach Zjednoczonych, a każdego dnia w USA umiera z powodu przemocy średnio 15 nastolatków. Ameryka ma poważny problem z przemocą. Naszą jedyną nadzieją na przełamanie schematu jest zapewnienie naszym dzieciom emocjonalnej edukacji i pozbycie się koncepcji „niewinnego obserwatora”.

Wyrywając się z naszych stref komfortu i zajmując zdecydowaną postawę przeciwko przemocy, każdy z nas może jej zapobiec. Jeśli chodzi o przemoc, naprawdę nie ma usprawiedliwienia, by odwrócić wzrok.

Aby przeczytać więcej o agresywnym zachowaniu, kliknijtutaj