Chociaż termin „uzależnienie od miłości” może być kontrowersyjny wśród specjalistów od zdrowia psychicznego, przytłaczający lub obsesyjny przymus miłości lub ukochanej osoby nie jest niczym niezwykłym. Uzależnienia od miłości powstają jako obrona przed bólem psychicznym. Osoby uzależnione od miłości mają fantazję, że ich ukochana uratuje ich ukochana osoba i często wierzą, że ta jedna osoba może jakoś im pomóc. Mają zbyt wysoką opinię o przedmiocie swoich uczuć, a zbyt niską o sobie. Z tego powodu osoby uzależnione od miłości wlewają zbyt dużo czasu i energii w swoje związki, zaniedbując własne samopoczucie, rodzinę, przyjaźnie, a nawet kariery.

Ten artykuł odpowie na następujące pytania:

• Czy uzależnienie od miłości jest prawdziwe?
• Jakie są cechy uzależnienia od miłości?
• Dlaczego powstają uzależnienia od miłości?
• Jakie typy partnerów wybierają osoby uzależnione od miłości?
• Jaki jest cykl uzależnienia od miłości?
• Jak można wyzdrowieć z uzależnienia od miłości?

Czy uzależnienia od miłości są prawdziwe?

Należy zauważyć, że „uzależnienie od miłości” nie zostało sklasyfikowane jako oficjalna diagnoza. Wielu specjalistów od zdrowia psychicznego ma problem z przypisaniem określenia „uzależnienie” temu, co uważa się za zachowanie związane z pasją. Jednak termin „uzależnienie od miłości” może być bardzo przydatny w zrozumieniu określonych problematycznych wzorców i zachowań w związku. Może być również pomocny w rzuceniu światła na to, jak przełamać głęboko zakorzeniony psychologiczny przymus.

Uzależnienie od miłości ma podobne cechy i cykle jak inne uzależnienia. Definicje uzależnienia wahają się od wąskiego do szerokiego. Uzależnienie można zdefiniować jako

• fizyczne lub psychiczne uzależnienie od substancji zmieniającej umysł
• zaburzenie mózgu charakteryzujące się kompulsywnym zaangażowaniem w nagradzanie bodźców pomimo niekorzystnych konsekwencji
• uzależnienie lub przymus jakiejkolwiek substancji lub zachowania

Uzależnienie od miłości jest podobne do innych uzależnień, ponieważ powstaje jako obrona przed nierozwiązanym bólem. Podobnie jak inne uzależnienia, uzależnienie od miłości koncentruje się coraz bardziej na przedmiocie uzależnienia ze szkodą dla osoby uzależnionej od miłości. Typowy uzależniony od miłości traci zainteresowanie aktywnościami poza nałogiem. Ponadto uzależnienie powoduje problemy z rodziną i przyjaciółmi, nawet w pracy. Kiedy uzależnienie zostanie przerwane, uzależniony odczuje intensywne, emocjonalne wycofanie.

Antropolog i prelegent TED, Helen Fisher proponuje 'uzależnienie od miłości jest tak samo realne, jak każde inne uzależnienie, pod względem wzorców zachowań i mechanizmów mózgowych.' Według Fishera „Zakochani kochankowie wyrażają wszystkie cztery podstawowe cechy uzależnienia: pragnienie, tolerancję, wycofanie i nawrót”.

Jakie są cechy uzależnienia od miłości?

Uzależnienie od miłości jest definiowane przez określony zestaw cech i zachowań. Według Pia Mellody , autor Facing Love Addiction, „Prawdopodobnie najważniejszą cechą uzależnienia od miłości jest to, że poświęcamy zbyt dużo czasu i wartości drugiej osobie”. Ktoś z uzależnieniem od miłości skupia się prawie całkowicie na przedmiocie swojego pożądania. To, często obsesyjne, skupienie zaczyna mieć negatywny wpływ na resztę ich życia. Według Mellody: „Uzależnieni od miłości zaniedbują dbanie o siebie lub cenią siebie, gdy są w związku”.

Uzależnienia od miłości wiążą się z dużą dozą fantazji. Jak przeczytasz później, uzależnienia od miłości powstają w wyniku bolesnych doświadczeń z dzieciństwa. W związku z tym osoby uzależnione od miłości często mają fantazję, że zostaną uratowane. To tak, jakby osoba, za którą tęsknili, była jedyną osobą w całym wszechświecie, która ma moc, by usunąć ich ból, dać im wszystko, czego pragnęli, a czego nigdy nie otrzymali jako dziecko, i sprawić, by poczuli się bezpieczni, docenieni i godni . To magiczne myślenie prowadzi osoby uzależnione od miłości do trzymania się związku, nawet jeśli sam związek jest wadliwy.

Często te relacje są głęboko wadliwe. Osoby uzależnione od miłości wybierają partnerów, którzy boją się intymności i zaniedbują związek. Jednak miłośnik miłości utrzymuje fantazję, że wszystko się poprawi, ich partner się zmieni, a oni w końcu otrzymają miłość i spełnienie, których tak rozpaczliwie pragną.

Uzależnieni od miłości przeoczają poważne czerwone flagi u swoich partnerów. Często są w sprzeczności z przyjaciółmi i rodziną, którzy nieustannie zachęcają ich do znalezienia kogoś lepszego. Osoby uzależnione od miłości nie chcą znaleźć kogoś lepszego; raczej chcą odkryć lepszą wersję osoby, z którą są. Ponadto osoby uzależnione od miłości mają zwykle niską samoocenę i wierzą, że jeśli tylko się poprawią (poprzez utratę wagi, usunięcie wad charakteru itp.), ich partner nagle zaoferuje im związek ich marzeń. Ta fantazja staje się jak koło ratunkowe i podtrzymuje związek.

Pia Mellody pisze, że „Zamiast rozwijać dojrzałą intymność, Love Addicts starają się zaplątać, scalić, całkowicie połączyć się ze swoimi partnerami”. Ten rodzaj uwikłanej intymności można opisać jako „ fantazyjna więź „—iluzja więzi i bliskości między dwojgiem ludzi, która zastępuje uczucia prawdziwej miłości i intymności.

Dlaczego powstają uzależnienia od miłości?

Korzenie uzależnienia od miłości sięgają wczesnego dzieciństwa. Historia porzucenia, zaniedbania lub nieodpowiedniego lub niekonsekwentnego wychowania może prowadzić do uzależnienia od miłości. Podobnie jak inne nałogi uzależnienie od miłości jest często wynikiem niepewnych wzorców przywiązania.

Wzorce przywiązania rozwijają się w ciągu pierwszych 18 miesięcy życia w wyniku interakcji głównego opiekuna (zazwyczaj matki) z niemowlęciem. Aby niemowlę mogło rozwinąć bezpieczne przywiązanie, musi czuć się BEZPIECZNE, WIDOCZNE i UKOJONE. Sposób, w jaki opiekun odnosi się do swojego dziecka w sytuacjach, gdy dziecko jest zdenerwowane lub w niebezpieczeństwie, ma ogromne znaczenie.

Bezpiecznie przywiązane dziecko będzie konsekwentnie zwracać się do rodzica po pocieszenie i połączenie, gdy jest zdenerwowane, uspokaja się, uspokaja, a potem wraca do tego, co robiło wcześniej. Niepewne przywiązanie rozwija się, gdy rodzic nie jest w stanie stale uspokoić dziecka. W tym scenariuszu zdenerwowane dziecko zwraca się do rodzica o pocieszenie i kontakt, ale zostaje zignorowane, albo rodzic jest zbyt niespokojny lub rozkojarzony, by odpowiednio je uspokoić, albo jest skarcony, a nawet maltretowany za płacz i potrzeby. To, jak rodzic jest dostrojony do swojego dziecka w chwilach niepokoju, z biegiem czasu tworzy wzór przywiązania, który podąża za dzieckiem do jego dorosłych związków. Możesz dowiedzieć się więcej o różnych wzorcach przywiązania tutaj .

Większość uzależnionych od miłości miała rodzica lub rodziców, którzy nie byli dostrojeni do nich jak do małych dzieci. Nie byli w stanie zaspokoić podstawowych potrzeb swojego dziecka w zakresie miłości, więzi i walidacji. Ten brak rodzicielskiej opieki lub, co gorsza, rodzicielskie odrzucenie, jest dla dziecka niezwykle bolesny. Tak więc dziecko, a później dorosły, uciekają się do fantazji o miłości, aby uniknąć bólu. Terapeuta Karolina Becker wyjaśnia: „Uzależnienie od miłości rozwija się, gdy rzeczywistość jest zbyt bolesna, aby świadomy umysł mógł sobie z nią poradzić, a więc rozwija się wymyślona wersja ukochanej osoby i życia z tą osobą”.

Według Caroline Becker: „Zachowanie osoby uzależnionej od miłości pochodzi z nieświadomego miejsca bólu z powodu traumy spowodowanej nadużyciem (emocjonalnym, fizycznym lub seksualnym) i/lub zaniedbaniem, które miało miejsce we wczesnym okresie życia. Skupiając się na kimś innym, unika się bólu związanego z traumą i/lub zaniedbaniem, pozostając nieprzytomnym”. To dlatego potrzeby osoby uzależnionej od miłości w związkach dorosłych są tak ogromne; to dlatego, że nie spotkali się, gdy byli dzieckiem.

Jakie typy partnerów wybierają osoby uzależnione od miłości?

Jeśli chodzi o uzależnienie od miłości, do tanga trzeba dwojga. Uzależniony od miłości będzie (nieświadomie) szukał partnera, który unika intymności. Pia Mellody nazywa tych partnerów „unikającymi miłości”. Według Melody: „Unikający miłości świadomie (i bardzo) boją się intymności, ponieważ wierzą, że zostaną przez nią wyczerpani, pochłonięci i kontrolowani”. Często ci ludzie byli wyczerpani, pochłonięci lub kontrolowani przez emocje i potrzeby innych, gdy byli małymi dziećmi.

Często unikanie nie ujawnia się na samym początku związku. „Unikający Miłości” może być tym, który początkowo jest silny i robi zaloty. Jednak wraz z rozwojem związku ich lęk przed intymnością wzrasta i zaczynają odpychać partnera. W swojej książce Facing Love Addiction, Mellody opisuje trzy sposoby, w jakie „Unikający miłości” zazwyczaj unikają intymności:

1. Ograniczanie intensywności w związku poprzez zwiększanie intensywności działań (często uzależnień) poza związkiem.
2. Unikanie bycia naprawdę znanym przez partnera, aby uchronić się przed kontrolą lub pochłonięciem przez drugą osobę.
3. Ograniczenie intymnego kontaktu z partnerem poprzez różne techniki dystansowania.

Zasadniczo osoby uzależnione od miłości przyciągają osoby, które nie są w stanie zaspokoić ich potrzeb. Chociaż osoby uzależnione od miłości czują, że pragną bliskiego związku bardziej niż czegokolwiek na świecie, nieświadomie wybierają partnerów, którzy unikają bliskości za wszelką cenę. Ta dynamika relacji tworzy toksyczny cykl, który (choć bardzo bolesny) odwraca uwagę uzależnionego od miłości od skupienia się na nierozwiązanym bólu wczesnego dzieciństwa.

Jaki jest cykl uzależnień miłosnych?

Uzależnienia od miłości mają tendencję do podążania za przewidywalnym cyklem.

• W początkowej fazie przyciągania oboje partnerzy są do siebie bardzo przywiązani.
• Kiedy się angażują, uzależniony od miłości tworzy fantazję o byciu uratowanym. W tym samym czasie ich partner zaczyna wznosić mury, aby uniknąć prawdziwej intymności.
• Uzależniony od miłości zakochuje się w fantazji i jest ślepy na prawdziwe wady związku i partnera. Związek staje się centrum ich wszechświata i zaczynają o nim nieustannie myśleć. Tymczasem partner unikający zaczyna się coraz bardziej odsuwać. Wyczuwanie potrzeb partnera i niepewność prowadzi ich do oburzenia związku. Kiedy unikający partner odsuwa się, wyzwala się strach uzależnionego od miłości przed porzuceniem i mocniej się trzyma.
• Uzależniony od miłości staje się sfrustrowany i zdenerwowany. Bez względu na to, ile energii wkładają w związek, nie mogą sprawić, by to zadziałało. Próbują się naprawić, wciąż trzymając się fantazji, że ich partner jest doskonały lub „zamierza się zmienić”. W tym momencie unikający partner może dalej oddalać się od związku, potencjalnie nadużywając alkoholu lub narkotyków lub mieć romans.
• W końcu uzależniony od miłości zaczyna rozpoznawać złe zachowanie swojego partnera. Mogą wybuchać emocjonalnymi wybuchami. Mogą działać kompulsywnie.
• Wstydząc się własnego złego zachowania, uzależniony od miłości przeprasza i po raz kolejny powraca do fantazji, że wszystko się ułoży.

Ten cykl może się powtarzać wiele razy w ciągu jednego związku. Jeśli w dowolnym momencie uzależniony od miłości partner zakończy związek, unikający partner może nagle zrobić pełne 180 i walczyć o odzyskanie związku. Jednak, gdy tylko związek ponownie się podnosi, znajoma dynamika przejmuje kontrolę.

Jak ktoś może wyzdrowieć z dodatku miłosnego?

Pierwszym krokiem do wyjścia z uzależnienia od miłości jest rozpoznanie problemu. Podobnie jak walka z każdym uzależnieniem, proces ten może być trudny. Mogą pojawić się uczucia wycofania. Osoby uzależnione od miłości muszą zmierzyć się z nierozwiązanym bólem z dzieciństwa. Jednak z pomocą ludzie mogą przełamać schemat uzależnienia od miłości i dalej tworzyć prawdziwie satysfakcjonujące i bliskie intymne relacje.

Wiele osób znajduje pomoc, rozpoczynając 12-stopniowy program uzależnienia od miłości. Anonimowi uzależnieni od seksu i miłości (S.L.A.A) oferuje spotkania na całym świecie.

Według Pii Mellody istnieją cztery fazy zdrowienia z uzależnienia od miłości.

• Pierwszym krokiem jest zajęcie się innymi uzależniającymi procesami, takimi jak alkoholizm, zaburzenia odżywiania itp.
• Drugim krokiem jest „uwolnienie się od uzależniającej części procesu związku”.
• Trzecim krokiem jest znalezienie terapeuty, jeśli to konieczne, który pomoże uporać się z nierozwiązanym bólem w dzieciństwie. Mellody wyjaśnia: „Z mojego doświadczenia wynika, że ​​większość osób, które jako dorośli wychodzą z toksycznych związków, najpierw potrzebuje pomocy terapeutycznej w usuwaniu wewnętrznych pozostałości nierozwiązanych i szkodliwych uczuć z dzieciństwa”.
• Czwartym krokiem jest praca nad podstawowymi objawami współzależnymi.

Jeśli powracający do zdrowia uzależniony od miłości nie jest obecnie w związku, bardzo ważne jest, aby zwracał szczególną uwagę na typ partnera, do którego może zostać przyciągnięty, gdy wchodzi w nowy związek. W przeciwnym razie mogą powtórzyć tę samą destrukcyjną dynamikę relacji.

Pia Mellody oferuje w swojej książce kilka pomocnych ćwiczeń z dziennika W obliczu uzależnienia od miłości , który obejmuje ćwiczenia „Uznanie swojego uzależnienia”, „Stawianie czoła objawom” i „Rozpoznawanie swojego ruchu w cyklu emocjonalnym”.

Im bardziej uzależnieni od miłości zaczynają rozpoznawać, artykułować i rozumieć swoją rolę w tym uzależnieniu, tym łatwiej jest przerwać cykl. Rozumiejąc swoją przeszłość i rozwiązując traumy z dzieciństwa, mogą rozwinąć większe wewnętrzne poczucie bezpieczeństwa. eCourse może być pomocnym narzędziem w tym procesie.