Ostatnio samobójstwo znalazło się w centrum uwagi zarówno fabularyzowanego miniserialu o uczniu szkoły średniej, jak i podcastu non-fiction o mężczyźnie w średnim wieku z Alabamy. Każda z tych bardzo różnych, ale głęboko spersonalizowanych relacji o samobójstwie dotyka bardziej powszechnej tragedii. Samobójstwo właśnie przewyższyło zabójstwo, ponieważ druga główna przyczyna śmierci u nastolatków. Ponadto od 1999 r. nastąpił dramatyczny wzrost „ śmierć z rozpaczy przez samobójstwo, narkotyki i alkohol wśród białych Amerykanów w średnim wieku. Ogólnie samobójstwo to na wzrost w Stanach Zjednoczonych. Jako suicydolog zachęcam do wyciągnięcia tematu samobójstwa z cienia. Istnieje sposób na mówienie o samobójstwie, który jest niezbędny do podniesienia świadomości i wywołania u ludzi w rozpaczy poczucia, że ​​mogą się otworzyć i sięgnąć po potrzebną im pomoc. Niezwykle ważny jest jednak sposób, w jaki omawiamy, przedstawiamy i relacjonujemy samobójstwo. Kiedy nie podążamy za starannie przygotowanym i dobrze zbadanym Raportem o samobójstwie rekomendacje , ryzykujemy przyczynianie się do ryzyka samobójstwa, a nawet tworzenie zarażenia, zwłaszcza wśród nastolatków.

Jedną z rzeczy, z których wszyscy musimy zdać sobie sprawę z samobójstwa, jest to, że stan samobójczy jest często przejściowy i tymczasowy. Wiele osób, które podjęły poważne próby samobójcze, wyraziło silny lub natychmiastowy żal po podjęciu działań mających na celu zakończenie życia. Osoby, które są narażone na zranienie, są bardzo wrażliwe, ponieważ stoją po stronie siebie, która stara się je zniszczyć. Jeśli jednak uda nam się dotrzeć do tych ludzi w chwilach kryzysu i zapewnić im pomoc, której potrzebują, możliwe jest, że wyjdą z tego podobnego do transu stanu i ponownie połączą się ze swoim pragnieniem i zaangażowaniem, by pozostać przy życiu.

Ta bezbronność osoby o skłonnościach samobójczych jest główną przyczyną, dla której musimy 1 porozmawiać o samobójstwie, a 2 nauczyć się Jak mówić o samobójstwie. Wytyczne dotyczące przedstawiania samobójstwa przez media nie zawierają żadnych glamour ani sensacji w żaden sposób, kropka. Konkretne sposoby na samobójstwo nie powinny być pokazywane ani powiązane. Każdy obraz samobójstwa powinien zawierać historię ocalałego, który jest żywym dowodem na to, że stan samobójczy może być tymczasowy i że, jak ujął to potężny ruch młodzieży LGBT, „staje się lepszy”. Ponadto każda dyskusja na temat samobójstwa powinna obejmować zasoby dla osób, które mogą przeżywać kryzys lub martwią się o kogoś, kogo znają. Należą do nich Krajowa linia ratunkowa w zapobieganiu samobójstwom , który jest dostępny 24/7 pod numerem 800-273-8255. Media powinny również zawierać listę znaki ostrzegawcze za samobójstwo, które może pomóc ludziom zidentyfikować, kiedy ktoś jest zagrożony.

Obecnie istnieje wiele narzędzi, które możemy zastosować, w tym: strony internetowe od osób z żywym doświadczeniem , którzy przeżyli własne próby samobójcze i mają historie nadziei. Są nawet czat online oraz wiadomość tekstowa usługi dla osób potrzebujących pomocy. Osoby zagrożone samobójstwem muszą być świadome tych narzędzi, które mogą pomóc im ponownie połączyć się ze stroną siebie, która chce żyć, gdy są w kryzysie. Aby dotrzeć do każdego, kto doświadcza myśli samobójczych, powinniśmy oferować prawdziwe przesłania nadziei i skutecznych zasobów, które mogą pomóc im wyjść z kryzysu i wieść sensowne życie, które cenią i cieszą się nim.

Tak wielu z nas osobiście doświadczyło samobójstwa, a widzenie i słuchanie tych tragedii przedstawianych na naszych ekranach lub transmitowanych przez nasze radio może być wyzwalaczem. Wyobraź sobie, jak może się to czuć dla kogoś, kto doświadcza myśli samobójczych. Aby chronić osoby zagrożone, musimy nauczyć się najwrażliwszych sposobów mówienia o samobójstwie, technik, które zachęcają ludzi do otwarcia się i szukania pomocy, a nie do zamykania się i podejmowania autodestrukcyjnych działań. Wszyscy możemy nauczyć się metod, które pomogą chronić się nawzajem, nie tylko przed zewnętrznymi zagrożeniami świata, ale także przed zagrożeniami psychologicznymi, które mogą istnieć w nas.

W końcu większość z nas pamięta moment w swoim życiu, do którego wolelibyśmy nie wracać. Dla niektórych z nas lata w szkole średniej stały się szczytem bólu. Dla innych mogła to być późniejsza walka z depresją lub rozpaczą. Wszyscy możemy starać się ofiarować sobie nawzajem współczucie i troskę, jakich potrzeba, aby przejść przez te trudne chwile. Możemy to zrobić, edukując się na temat znaków ostrzegawczych samobójstwa i zadania pomocnicze które mogą uratować życie. A media mogą odegrać swoją rolę, rozpowszechniając przesłanie nadziei i zapewniając edukację opartą na faktach, która może pomóc chronić życie, a nie zagrażać mu.

Ostrzegawcze znaki samobójstwa (z Amerykańskie Stowarzyszenie Suicydologii )

• Mówiąc o chęci śmierci
• Szukasz sposobu na zabicie siebie
• Mówienie o poczuciu beznadziejności lub braku celu
• Mówienie o poczuciu się uwięzionym lub w nieznośnym bólu
• Mówienie o byciu ciężarem dla innych
• Zwiększenie spożycia alkoholu lub narkotyków
• Zachowywanie się niespokojnie, wzburzone lub lekkomyślnie
• Spanie za mało lub za dużo
• Wycofywanie się lub poczucie izolacji
• Okazywanie wściekłości lub mówienie o poszukiwaniu zemsty
• Wyświetlanie ekstremalnych wahań nastroju

Dowiedz się więcej o czynniki ryzyka i znaki ostrzegawcze do samobójstwa.